saga af litla Bíbó, sem var í gjörgæslu um stund.

Hér sjáið þig lítinn fuglsunga sem var tekinn í fóstur á vinnustofunni. Hann hafði dottið eða verið hrint úr hreiðrinu (sem er frekar óvenjulegur bústaður,, sjá efstu myndina)

Þær japönsku vinkonur mínar vildu meina að ungamamman hafi ekki viljað þennan ræfill. Nema hvað,,, það voru veiddir maurar fyrir hann eins og sést í glæra boxinu...ég verð nú að segja að fyrir minn smekk er stærðin á þeim er nú í það allra mesta fyrir ræfilinn...hausinn á unganum og maurinn voru næstum jafn stór.... Mætti segja að það væri eins og að reyna að troða í sig heilum kjúkling án þess að hluta hann í sundur...En það var nú ekki hlustað á þau rök..þessu var troðið í hann ásamt vatni..

Þær höfðu utbúið hólk úr dagblöðum í pappakassa til að geyma ungann í á meðan honum var ekki sinnt. Hreiðrið er alveg massivt og þar kemst lítil birta að svo það var verið að reyna að gera þetta eins líkt hreiðrinu og hægt var. Gekk þetta i nokkra daga alltaf heyrðist pínu garg og kvart uppúr kassanum þegar ég mætti á vinnustofuna í morgunsárið.. Svo það var brugðið á það ráð að útbúa lítð pappahreyður sem hengt var upp í svipuðm stað og fyrri heimkynni hans voru.. klikkaði aðeins á að taka ekki mynd af þeirri hönnun en það var ansi flott. Nema ungi litli sem kallaður var Bíbo vildi ekki búa þar og henti sér niður á stett, hann var færður í snatri í aðhlynningu á vinnustofuna en allt kom fyrir ekki hann vildi hvorki borða né drekka og gafst upp á þessu brölti en svífur um í himnaríki eins og enginn sé morgundagurinn. knús elskurnar...

ps. ég er nú pínu grobbin að hafa getað sett inn myndir á bloggið....